کد مطلب:109210 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:118

نامه 050-به امیران سپاه خود












[صفحه 307]

رساله التسویه از بنده خدا علی پسر ابیطالب امیرالمومنین به سوی مرزداران اما پس از ستایش خداوند سزاوار است بر حاكم اینكه تغییر ندهد او را بر رعیت خود برتری كه رسیده است او را و نه توانائی كه مخصوص شده به او و بیشتر وادار كند آنچه قسمت كرده است خداوند برای او و از نعمتهایش به نزدیكی از بندگانش و به مهربانی به برادرانش آگاه باشید كه برای شما است نزد من اینكه پنهان نسازم از شما را زیرا مگر در جنگ و انجام ندهم بدون (مشورت) شما كاری را مگر در حكم (شرعی) و به تاخیر نیاندازم برای شما حقی را از محل آن و دست بر ندارم از آن بدون جدا كردن آن (از باطل) و اینكه باشید نزد من در حق یكسان و چون انجام دادم این را واجب شد برای خدا بر شما نعمت و برای من بر عهده شما فرمانبرداری و اینكه بازنگردید از دعوتی كوتاهی نكنید در صلاحی و اینكه فروروید به سختی ها در راه حق و اگر شما راست نایستادید برای من بر این نباشد كسی خوارتر بر من از كسی كه كج شده از شما پس از آن بزرگ می گردانم برای او كیفر را و نمی یابد نزد من در آن گشایشی و فراگیرید این را از فرمانروایان خود و بدهید به آنها از نفسهای خود آنچه را كه اصلاح می كند خداوند به

آن كار شما را والسلام


صفحه 307.